quinta-feira, janeiro 28

Fiesta de S. Sebastian!!

E assi se passou mais un buono die!!
Depuis de la grande jantarada nun faltou musica, beile i buona çposiçon!
Hai que dar ls parabienes als mardomos i a todos ls cuntribuiran para mais un cumbebio!
Ls retratos nun son muitos porque las máquinas tamien falhan. De qualquiera forma, ls qu'hai son testemunho de mais ua nuite bien passada.


quinta-feira, janeiro 14

Fiesta de S. Sebastian

Ya çcansados de las fiestas de l natal i de l'anho nuobo, i para que num s'anfurrejan las piernas, hai que um s'ir purparando que stá a chegar la fiesta de San Sebastian.
Die 23 de Janeiro la fiesta promete. Ls mordomos de la fiesta, an cunjunto cun la Associaçon Lérias, tenan para bos oferecer ua fiesta diferente i que promete ser bien animada. Só teneis que aparcer, seia pra mos dar musica, pra beilar ou seia só pra ber , stais todos cumbidados.
Para que la giente se ampece a animar mais cedo, André bai a fazer la cena i só teneis que dar l buosso nome uns dies antes, lhebar uns seis ouricos i naquel die encher la barriga i buer uns cacharros para calecer.

Programa:

Die 23 de Janeiro

19h30 - Cena ne l Café de la Associaçon (6€) (Inscriçones tel:933882858)

21h - Ampeço de l baile

Die 24 de Janeiro

13h30 - Missa an honra de S. Sebastian seguido de procisson i de l leilon

Hai qu'ir!

segunda-feira, janeiro 4

Lhembráncias

Lhémbran-se-me las manhanas,
inda l friu moraba nas piedras
i yá nós amanaçábamos ls páixaros
nas touças,
antes que l sol ls spertasse
de lhuç.

Nun teniemos suonho,
la nuite era un béu traspariente
corrido anriba ls uolhos
zanquietos;
nunca alguien çcunfiou que ne l scuro
de la casa
nós comiemos streilhas
cun manteiga.

Gustábamos de la tierra, de l aire
i de ls lhagos abiertos
ne l cielo.

Fernando de Castro Branco, Alquimia das Constelações
in Carvão, poesia reunida, 2009



[an pertués

Reminiscência

Lembro-me das manhãs,
ainda o frio morava nas pedras
i já nós ameacávamos os pássaros
nos bosques,
antes que o sol os acordasse
de luz.

Não tínhamos sono,
a noite era un véu transparente
corrido sobre os olhos
inquietos;
jamais alguém suspeitou que no escuro
da casa
nós comíamos estrelas
com manteiga.

Amávamos a terra, o vento
e os lagos abertos
no céu.]