terça-feira, dezembro 29

Fiesta de la Passaige d'anho

La Associaçon de ls Pauliteiros de Dues Eigreijas, cume num podie deixar de ser, ya stá a purparar la última fiesta de l'anho.
Cume debeis saber, l'anho passado la "crise" fizo cum que la fiesta stubisse diferente de ls outros (num houbo cunjunto) mas tamien fizo cum que la giente de Dues Eigreijas se apercebesse que la fiesta num ie ls cunjuntos que la fazen mas si las pessonas i las ganas de beilar.
La cousa stube bien animada i, tamien por isso, est'anho bai a ser parecida mas inda mais baliente.
Música para todos ls gustos,repasseados i jotas, Karaoke, concursos de baile i muita animaçon num bai a quedar an falta.
La antrada ie gratuita mas quien quejir ua mesa para poner las ubas secas tien que la reserbaraté l die 30 nals cafés Central i Associaçon.
Aparecei!

terça-feira, dezembro 22

Scuola de Música an Dues Eigreijas


L'anho de 2010 bien cheno de nuobas.
La purmeira eiqui stá: la associçon Lérias de Palaçoulo, an cunjunto cum la Junta de freguesie de Dues Eigreijas, bai a abrir ua scuola de música.
Para ampeçar ban a abrir ua turma para daprender Gaita de fuolhes i outra de anstrumientos de percusson (caixa de guerra, bombo, etc).
Las inscriçones ya stan abiertas, ie para nuobos i bielhos i hai que aporbeitar la ouportunidade.
Ne l die 5 de Janeiro, bai a haber ua reunion para todos ls interessados ua beç que las turmas só abrem cum un númaro mínimo de pessonas i tamien para se puder cumbinar las horas i ls dies de las classes de maneira a que todos quedan cuntentos.
Para mais informaçones podeis tulfonar para l númaro que aparece nel cartaç ou para lerias.associacao@gmail.com.

quarta-feira, dezembro 16

Fiestas de l Natal

Nistante se passa l'anho...
Ls purparatibos para l Natal ya se ampeçam a ber, l presépio ya stá feito, l friu ya chegou para adoçar las tronchas para la nuite de consoada i l melhor de todo ya cheira a fiesta...
Deixo-bos eiqui l programa de las fiestas (l que ya se sabe) para que num se bos escape nada:

Die 19
7h- Ls Rapazes ban a buscar la lheinha
Apartir de las 15h chegada l lhugar

Die 24
18h-L acender de la Fogueira de l Nino
22h30- Missa de l Galho
23h30- Cumbibio l redor de la Fogueira i l dizer de las Trobas
Música a cargo de las Trailarailas

Para quien num sabe, las Trobas son stórias angraçadas que se passoran durante l anho a la giente de l lhugar. Son scritas an bersos, acumpanhadas por gaita, caixa i bombo. Esta tradiçon, ya desaparecida hai uns anhos, fui reabibada por ls mordomos de la fiesta de l Nino.

Die 26
14h - Missa seguida de procisson
15h-Subida de la carrada, acumpanhada de ls Pouliteiros
15h30-Cumbibio ne l Toural cum Antremoços i bino
- Actuaçon de ls Pouliteiros
22h-Arraial cum l Grupo
TRIÂNGULO

Die27
6h-Alborada
8h-Peditório
14h-Missa i procisson
15h-Cumbibio ne l Toural cum Tremoços, bino i música
17h-Reacendimento de la fogueira
22h-Arraial cul grupo "TV5"
- DJ cumbidado

domingo, dezembro 6

Ua moda de Natal

Guarda-me la niebe. Se nun podires deixar l tou rostro
ne l speilho. Até la fin, inda que l sol te bejite
i l eimbierno s’arrecuolha al lhume de ls uolhos.

Puodes calcer l pan nas brasas, mas nun deixes la casa
a la suorte de l fuogo, nunca por mi ende pongas las manos,
que l coraçon al lhume ten an janeiro l més
adbogado a arder.

Guarda-me la niebe. Quando chegar hei de me deixar al friu.
Ua brasa ye tan einútele cumo ua streilha
para alhumbrar l triato dun poema.

Guarda-me la niebe. Puodes deixar la lhazena bazie,
la mesa sien pan, l huorto sien rosas, mas guarda-me
la niebe. Inda que tengas la certeza de que nun chegarei
a tiempo. Guarda-me la niebe.

L camino ye siempre mais lhargo que l eimbierno
i quando bolbir, talbeç la niebe yá solo sbranqueinhe
ne l Natal de las tues manos. Mas guarda-me,
se podires,
la niebe.

Fernando de Castro Branco
Traduçon de Amadeu Ferreira

quarta-feira, novembro 11

Magusto an Dues Eigreijas

Aparecei todos i lhebai un amigo!
Hai que ir!

terça-feira, novembro 10

Como tudo e nada mudou em terras de Miranda??

L' outro die, andubiran por Dues Eigreijas, dous jornalistas a mostrar a todos que passaban ne ls cafés um filme: "Trás-os-Montes".
Tiroran retratos, scribian todo l que ls "autóctones" dizian... Stubiron culs Pouliteiros, cun tiu Lázaro i mais alguns de quien faloran. Benian a fazer ua reportage, para l jornal Público, de las tierras de Miranda de agora para cumparar cum las tierras de Miranda que apareciu nesse filme.


"Trás-os-Montes (1976) é um filme português de António Reis (cineasta) e de Margarida Cordeiro. Trata-se de um documentário ficcionado (docuficção) com uma escrita acentuadamente poética e não narrativa. Especificamente, é uma etnoficção: retrata personagens típicas da Terra Fria, o nordeste montanhoso de Portugal, inventariando hábitos seculares, num ambiente rural majestoso. É uma das obras representativas do movimento do Novo Cinema e uma das primeiras docuficções portuguesas." (Retirado de wikipédia.com)

Uns dias apuis apareciu la reportage que la podeis ler eiqui: http://jornal.publico.clix.pt/noticia/06-11-2009/como-tudo-e-nada-mudou-em-terras-de-miranda-18164144.htm

André, que ya sabia de la reportage, cumprou l jornal para que todos bissem, mais ua beç, Dues Eigreijas por esse mundo scrito an las fuolhas dum jornal.

L testo era enorme i ua buona parte era de ls de la nuossa tierra.

Ampeçando por ls retratos, aparecia tiu Lázaro mi triste cula mano a tapar la cara. Diç tiu Lázaro: de tanto retrato que tiroran a las canhonas, a mi a bosear por eilhas, l perro i tubiran que poner esta!

Quando ampecei a ler lhougo quedei algo mal ampressionada:
.
"Uma aldeia que já é vila wireless, e atrás do monte um pastor que se enforca. Um pauliteiro que ontem dançou em Nova Iorque, e hoje não tem emprego. Escola para todas as crianças, e não há crianças."
.
Cuntinuei a ler i cada beç menos me agradaba l sentido que l testo lhebaba i las cousas que puniron alhá, cume poner cousas tan intimas cume las cousas que tiu Lázaro cuntou, pansando el que num era nada daquilho que iban a scriber.
.
Isto só ie la mie oupinion mas, nal miu muodo de ber las cousas, i ponendo de lhado l'ourgulho que tengo an ser i bibir an tierras de Mirranda, acho que estes jornalistas beniron ya cum la cabeça feita de la cidade onde todo les parece tan bonito, onde para els naide passa fame, i num fuoran capazes de ber toda la beleza que hai neste cantico de Pertual. I l pior de todo, ie que l scribiran para que todos soubessem cume de ciegos beniron i se scaporan.

domingo, outubro 11

Retrato

Destes bersos naciu un home tardiego. Un die
colgou las antigas ferramientas metafóricas ne ls ganchos
de la parede a la falta de salgueiros lhíricos, zlhigou la lhuç
suable de las eimaiges, i mirou la nuite
cul sou sangre na parede. Antrou an contramano
pula borda de ls dies, cuidou eisistir ne ls zastres
mas la suorte quijo siempre qualquiera cousa
cun el. L sou Outonho dura l menos que puode
assi i todo ye ende que el queda la bida anteira.

Calece ls uolhos al sol de Nobembre, fuolha
de lhuç caída ne l chano.

Passa, sinte-se l topar de la piedra, nun adelantra
pegar ne ls aires, ls sbarrulhos abánan amblemas
i apledían pula caída.

Fernando de Castro Branco, Marcas de Verões Partidos.
Traduçon de Amadeu Ferreira


[An pertués

Retrato

Destes versos nasceu um homem tardio. Um dia
pendurou as antigas ferramentas metafóricas nos ganchos
da parede à falta de salgueiros líricos, desligou a luz
suave das imagens, e contemplou a noite
com o seu sangue na parede. Entrou em contra mão
pela berma dos dias, julgou existir nos desastres
mas a sorte quis sempre qualquer coisa
com ele. O seu Outono dura o menos que pode
porém é aí que ele fica a vida inteira.

Aquece os olhos ao sol de Novembro, folha
de luz caída no chão.

Passa, sente-se o toque da pedra, não adianta
segurar os ventos, os escombros agitam emblemas
i reclamam a queda.]

domingo, outubro 4

Eileiçones 2009


A menos de uito dies para las eileiçones outárquicas, eiqui stamos nós a pensar ne ls que stan loinge i num sáben l que se passa an la sue tierra.

Seia ne ls cafés, seia ne ls sotos i an todo l lhado só se fala nua cousa: an las eileiçones outárquicas.

Ls cartazes yá anféitan ls postes de l lhugar i dan a coincer, a quien num sabe, ls candidatos a la freguesie de Dues Eigreijas i a la Cámara de Miranda.


Para berdes melhor carregai anriba de las eimages.


Seia "Verdade e trabalho" ou "Uma equipa de confiança" , ne l die 11 de Outubre hai que scolher l que melhor bos parecir, nun quedar an casa i serdes bós a scolher.




quarta-feira, setembro 30

Un grande poeta de Dues Eigreijas

[L testo i anterbista que eiqui se publícan salírun esta sumana na FUOLHA MIRANDESA de l Jornal Nordeste. Eiqui quédan para que mais giente l puoda coincer. Tamien eiqui poneremos alguns poemas del traduzidos para mirandés, mas esso queda para outra altura.]
...

A LA CUMBERSAQ CUN
Fernando de Castro Branco, un grande poeta de Dues Eigreijas.



Muita beç se diç que las tierras nun conhécen ls sous filhos, nien se dan de cuonta de cumo las lhieban al cuolho pul mundo i neilhas asséntan sues raízes. Cuido que muito desso se passa cun Fernando de Castro Branco, seia an relaçon a la sue tierra, Dues Eigreijas, seia an relaçon a la Tierra de Miranda. Ye un ato de justícia tapar esse buraco i por esso mos fumus a la cumbersa cul poeta i assi cada beç mais mirandeses puodan benir a coincer la sue obra i a tener aprécio por eilha.
Nacido an 1959, an Dues Eigreijas, Fernando Castro Branco studou pula tierra de Miranda i apuis por Bergáncia i pul Porto. Nesta cidade antrou pa la Faculdade de Lhetras, an 1977, ende sacando l curso de Lhénguas i Lhiteraturas Modernas – Studos Pertueses i Franceses. Zde 1981 ten sido porsor de l ansino secundairo an scuolas de Penafiel, Porto, Bila Real i Bergáncia. Eiqui ansina agora, na Scuola Secundaira Eimídio Garcia. Pul camino fizo l mestrado an Lhiteratura Moderna i Contemporánia, cula tese Poética do Sensível em Albano Martins (publicada por Roma Editora, 2004). Agora ten yá l sou doutoramiento mui adelantrado, na mesma Faculade, an Lhiteraturas i Culturas Románicas, stando a purparar la tese subre la obra de Adolfo Casais Monteiro, grande poeta i filósofo de l Porto.
L que eiqui anterbistamos nun ye l porsor ou académico, mas l poeta Fernando de Castro Branco, esse mesmo que yá publicou ls lhibros de poesie: Alquimia das Constelações, 2005; Nome dos Mortos, 2006; Biografia das Sombras, 2006; Estrelas Mínimas, 2008; Plantas Hidropónicas, 2008; Marcas de Verões Partidos, 2009; Arte do Espaço, 2009. Estes dous redadeiros salírun antegrados an A Carvão – Poesia Reunida, 2009.
Para mi, la çcubierta de Fernando de Castro Branco ampeçou pula sue poesie i lhougo me afiç a gustar daqueilha poética: trabalhada, mas tan simples; depurada até la miolha, mas tan chena de bida; eilaborada, mas tan znuda de artefícios einúteles; cumpletamente colgada de las palabras, mas cumprometida cula bida; ounibersal, mas antegralmente mirandesa. Ye an Dues Eigreijas que la poesie de Fernando Branco nace pa l mundo, ende bota raíç, ende respira, ende se le splica l mundo, ende le cuntínan a falar las pessonas que ama i l lhieban pula mano, bibas inda que muortas, puis essa poesie amostra bien que solo se mos muorre l que queremos que se muorra. Un die destes hei de lhebar mais loinge esta análeze, que eiqui nun hai campo para mais.
Nun tengo dúbedas an dezir que Fernando de Castro Branco ye l mais grande poeta mirandés an lhéngua pertuesa, a la par de Manuol Sardina, este yá ne l seclo XIX. Stou cierto de que un die há-de oubir la boç de la tierra i la sue giente na lhéngua que ye la deilhes, aqueilha que melhor ls diç. Mas esso percisa de tiempo i Fernando de Castro Branco inda nun chegou al pico de la muntanha de la sue criaçon poética. Bamos-lo acumpanhando na fuorça de la sue criaçon i dando-le ua upa para que nun se deixe quedar pul camino. Poetas assi, son ua proua para todos ls mirandeses i ua mais balie pa la cultura nacional i mirandesa. Nun lo bamos a squecer, nien a calhar, que sien poesie, seia an que lhéngua fur, la bida deixa de respirar.

Amadeu Ferreira


Fuolha Mirandesa (FM) - Acabeste de publicar l mais de ls tous poemas nun solo lhibro. Porquei le deste l nome de Carvão, que yá ben de l tou segundo lhibro, Marcas de Verões Partidos?
Fernando de Castro Branco (FCB) – Dei-le esse nome para marcar ua eideia de fuorça, quiero spressar que nun quiero ua belheza de aparecéncia, platónica, mas ua belheza scundida atrás dua anti-belheza, ua poesie al pie la prosa. Carbon tamien de la pintura a carbon, clarica, bien acesa, mas simpres. Seco, tamien, sem augarielhas nien ólios a scorrer na lhéngua.

FM – “Um poema vive destas pequenas mortes. Alimenta-se de nevoeiros i sangue ressequido”. [“O que fica”, in Marcas de Verões Partidos]. Fala-mos de la tue arte poética.
FCB - Trabalho apaixonado de la lhéngua, mas tamien que an cada poema miu haia algo de la mie carne, de l miu sangre, de la mie bida, de la mie mimória. Cuido que se metir un cachico de mi an cada poema el será anton un poema bibo. Scribo-lo cumo quien le diç “alhebanta-te i camina”. Fingimento poético, si, claro, mas tamien outentecidade, lhiteratura biba, como dezie José Régio. Spressar l que bai por dentro, mas tamien quemunicar. Sien remissacos que naide antende, mas tamien sien cedéncias ne l miu trabalho stético i artístico.


FM – Ne ls tous poemas faziste casa para alhá morar muita giente. Un de ls tous lhibros até se chama O Nome dos Mortos. Quien son essas pessonas i quei te dízen?
FCB - Son ls mius muortos. De família, mas nien solo, tamien mestres que muito me ansinórun cumo l miu mestre, padre, amigo i bezino, l Padre Mourinho, ou José Augusto Seabra, miu porsor na Ounibersidade i grande mestre na lhiteratura.
Mas esse lhibro ye dedicado a miu abó materno, Ernesto de Castro, un home sábio i justo; cun el daprendi quaije todo, ls outros mestres i lhibros solo acabórun l cachico final.


FM – Sós mirandés, de Dues Eigreijas, i esso salta de la tue poesie. Quier dezir que la poesie ten raízes cumo las arbles, inda quando bola?

FCB - Tenes toda la rezon, nessa tue pregunta tan sábia. Cuido que tengo un poema an que falo de “paixarinas cun raízes nas alas”. Quaijeque solo scribo poesie an Dues Eigreijas, nas férias. Perciso sentir las raízes de la casa, de ls, muortos, de ls mius perros, de las nuossas streilhas, conheço las casas, ls páixaros, ls caminos, las huortas, las binhas, ls trigales, ls centenos, las arbles, las peinhas. Deilhi puodo falar de l mundo, mas nun hai mundo sien eilhi, sien las raízes. I agora, que bou para bielho, cada beç bou mais a Dues Eigreijas, la mie pátria, cumo la de Torga, miu mestre tamien, era S. Martinho de Anta.


FM – Yá stás cumbencido de que tou abó tenie rezon quando dezie que “o tamanho do mundo era inquietação / de ociosos, de gente sem asas para alma de pássaro” ou inda, falando de l riu de la tue aldé, inda dizes “eu queria a todo o custo ir nele para o mundo.” [“O Tamanho do Mundo”, in Plantas Hidropónicas?].

FCB - Si, miu abó tenie toda la rezon, i cada beç stou mais cumbencido disso. La grandeza stá andentro de nós i nó por fuora. Tu sabes que Fernando Pessoa dezie que la seinha de l porbincianismo pertués era star siempre a falar de las grandes cidades, puis que un home ounibersal ten todas las cidades andentro del. You gusto pouco de biajar, sou oubrigado pula família i puls cumbites lhiterairos. Las férias que mais me gústan ye star an Dues Eigreijas a la selombra dun freixo, nun cerrado, a oulhar l nuosso cielo, a oubir ls páixaros, culs mius perros a la buolta a lhamber-me l nariç. Daprendi isso, cumo te digo, cun miu abó, que dezie: “la biaje que you mais gusto de fazer ye ir até las Canhas a ber la mie huorta”. I iba todos ls dies. Regaba ua lheira de cada beç, para tener pretesto para alhá ir todos ls dies. Se nun fusse, dezie el, las plantas chorában i nun dában fruito. La berdade ye que tenie las bóbedas mais grandes, las maiores rabas, ls maiores pumientos, tematos i cebolhas. Apostaba muita beç i ganhaba quaije siempre.
Acabei por ir, ye berdade. Mas, como dezie miu abó ne l poema, tengo l mundo andrentro de mi. Leio ls poetas de todo l mundo i digo-te, i nun cuides que ye baidade, scribo de Dues Eigreijas para Pertual, pa l mundo. L poeta quando parte pa l poema ten que ser cun coraige i arrogança de que bai a criar algo que anté ende inda naide l criou assi. Hai melhor, muito melhor, mas armano al miu poema nó. Se nun pensar assi, ou quando sentir que nun sou yá capaç, paro. Arrimo la pruma.


FM – “Um dia, parti. Fui calado estrada fora / e durante muito tempo mal pude olhar para trás”. [“Naquele Tempo”, in Estrelas Mínimas]. Cuidas que ye possible tornar, yá que “O Sol diz-me que há sempre uma possibilidade de regresso” [“Entropia”, in Estrelas Mínimas]?

FCB - Angraciado cumo stás a citar ls mesmos bersos que la crítica Maria Augusta Silva tamien citou nun testo que screbiu subre Estrelas Mínimas, ne l Jornal de Notícias i Diário de Notícias. Na berdade parte l cuorpo mas quedamos na mimória, na lhembrança i até na remenicença. Nós salimos, mas las personas que amamos, ls perros, las bistas, l cielo de l Praino, las rues, las casas a sbarrulhá-se ban cun nós, ban andentro de nós. Assi te digo que na dialética de las tues citaçones, hai uma síntese que ye esta: na berdade nunca chegamos a salir destas fragas, deste puolo, deste friu, deste aire.


FM – “e nós subíamos pelas tuas palavras / até aos montes, folheando páginas de terra / escritas no Planalto” [“Caçando os Caminhos”, in O Nome dos Mortos]. Cunta-mos cumo ten sido la tue relaçon cula lhéngua mirandesa?
FCB - Solo cumo oubinte. Deliciado oubindo-la an sou cuntesto, ls mais bielhos falando de sue bida, de l trabalho, fazendo caçuada antre eilhes, jogando al chincallhon. Na berdade, nien sei bien porquei, nunca calhou de la falar. Ls mius dous ou trés amigos mais chegados tamien nun la falában. I mius abós, yá bés tu, cumigo falában siempre grabe. Mius pais éran eimigrantes an França, you fiquei, porque mie mai metiu-se-le na cabeça que you tenie que tirar um curso. I eilha acertou. Na berdade l mirandés faç parte de l miu die a die, de las mes mimórias. Mas nunca l cheguei a falar.


FM – Cumo ancaras l que ten sido feito an relaçon a la lhéngua i quei achas que se habie de fazer?

FCB - Nun nego que até hai bien pouco tiempo nun acumpanhaba l que se staba a fazer pul mirandés. A nun ser un momento ou outro que te oubi a ti, ou a mais dous ou trés, falando un cachico na telbison. Mas cumo tu sabes assi la cousa resulta pouco natural, falta-le l contexto, las repuotas de ls recetores. Las personas achában ua cousa angraçada, cuido que la tomában cumo algo squesito i eisótico. Fruito de l nuosso coincimiento acabei por saber dun cunjunto mi grande de einiciatibas, trabalho an perfundidade, i assi, cuido que nun solo quedará un magnífico acerbo artístico, cultural, lhiterairo i decumental, cumo talbeç se crie l antresse de muitos moços que anque l mirandés nunca seia yá la sue purmeira lhéngua, poderá ser ua outra lhéngua adonde se mantenga la proua i l amor pul rincon natal. Cuido que nesta altura ye ampossible de fazer mais do que tu i outros mais teneis feito. Hai que dar continidade al buosso trabalho de amplantacion, cunsolidacion i alhargamiento als públicos mais moços. Lhuitar para que l mirandés deixe de ser bisto como algo eisótico i angraçado para ser bisto como simplesmente la segunda lhéngua ne l territóiro cuntinental.


FM – Diç Italo Calvino de la poesie de Tonino Guerra: “L Miel ye un lhibro que se tornará mais guapo a cada anho que passar i deiqui a cien anhos muitos daprenderan romagnolo para ler ne l oureginal la jornada de ls dous bielhos armanos” [O Mel, ed. Assírio & Alvim]. Hai ua lhiteratura mirandesa an custrucion. Para quando un lhibro de poemas, oureginal, an mirandés? Podemos tener essa sprança?

FCB - Si na berdade beio que hai uma lhiteratura mirandesa an custrucion, esse ye mais un serbício einestimable que tu stás a fazer pula nuossa tierra i la nuossa giente i cultura. Agora un lhibro miu oureginal an mirandés ye algo mais cumplicado. You sinto la poesie cumo um matrimónio mie fuorte antre mi i la lhéngua pertuesa. Tengo ls sous ritmos, las sues sonoridades, las sues melodies, la sue música andentro de mi, ne l miu sangre. Puodo-te dezir que ye la lhéngua que me trai l poema mais do que you l busco. Ye ua relaçon eirótica, se scribir na outra lhéngua, mesmo na lhéngua de ls mius abós, ye cumo se la stubisse a anganhar. Depuis, cumo nun adomino bien la scrita nien muito bocabulairo mirandés iba-me a sentir lhemitado na mie spressibidade. Ampecemos para yá cun las magníficas traduçones que tu tenes feito de la mie poesie i adepuis, cun este treino que stou a tener cuntigo, quien sabe se un die la lhéngua mirandesa tamien nun me pide i ampon poemas?

Anterbista feita por Amadeu Ferreira

terça-feira, setembro 8

Houbo Baile ne l Toural

Nal die 16 d'Agosto, acunteceu, ne l Toural an Dues Eigreijas, la fiesta que, para ls que stubiran alhá, fui la mais animada dal Berano.
Eran las três de la tarde quando se acabou la missa i se ampeçou a juntar la giente ne l lhargo mais amportante dal lhugar... Alhi ya staba todo anfeitado cum fitas i lhuzes i l quelorido dal bar d' André atraía las pessonas que mataban la sede.
Mais alantre, an l'antiga casa de l pobo, staba la maior surpresa de la tarde, la sposiçon de retratos antigos que muitas recordaçones trouxe acumpanhadas de uas buonas risadas i ua ou outra lhágrima nal canto de ls oulhos de quien ls bia.
Por toda la tarde daprendeu-se ls juogos de ruoda ya squecidos, bailou-se l fandango, la jota i l repasseado i, l straponer de l sol, ya l cheirico que benia dal cochino ne l speto fazie auga an la buoca.

A la nuite beilou-se cume num se beilaba hai muitos anhos i ya passaba de la meia nuite quando las pessonas ampeçoran a scapar-se para casa cum l pies dolidos mas cum buntade que esse die se repita mais bezes.

Para acabar de bos cuntar la stória ie preciso falar ne ls músicos, uns qu'apareçan ne ls retratos i outros nó, i que fui de buona buntade que animoran la fiesta. Oubrigado a todos i aparecei mais bezes.




Retratos anbiados para la nuossa caixa de l correio:

segunda-feira, agosto 24

Anquanto num mos mandais ls buossos retratos, deixo-bos eiqui este bideo feito por um tiu que stube an Dues Eigreijas nal die 15 d' Agosto.



Aconselho-bos a todos a besitar l blog deste tiu puis alhi podereis ber uns retratos mi buonos de todo l praino i assi coincer um pouco de l sítios guapos que tenemos por ende :
http://descobrirmirandadodouro.blogspot.com/

sexta-feira, julho 31

Fiestas de Berano Dues Eigreijas




An Agosto:

Die 6 a 14:
21h30 - Nobena

Die 8:
20h30 - Festibal de Folclore cul's grupos:

- Grupo Folclórico da freguesia de Martim Longo (Algarve)
- AVEMTUNA
- Rancho Folclórico Etnográfico de Mogadouro
- Grupo Folclórico Mirandês de Duas Igrejas - Pauliteiros de Miranda

Die 14:

21h30- Nobena i procisson de belas
22h30- Animaçon musical cul grupo: " AUTONOMIA"

Die 15:

14h - Missa an honra de Nossa Sª Do Monte
22h- Animaçon musical cul grupo "COSTA rICA"
1h - Fogo de artifício

Die 16:

Hai Baile ne l Toural





Porgrama:

15h – Oufecina de danças mirandesas
“Se nun sabes daprendes!”

16h- Ampeço de l Baile:
“Antre fandangos i jogos de ruoda!”

19h30 – Cena ne l Toural (Cochino no speto i mais l que se bera, todo buono i barato):
“De barriga bazie nun hai alegrie”

- Apersentaçon de eimaiges

21h – Ampeço de l Baile:
“Nun hai cumo un baile na rue!”

Por todo l Die:
Sposiçon de Retratos de l Rancho Folclórico Mirandês de Duas Igrejas:
“Lhembrar l antigamente”


La animaçon quedará por cuonta de todos ls musiqueiros que téngan gana de poner la giente a beilar.

"La bida ye un fandango i hai que beila-lo!”António M. Mourinho

quarta-feira, julho 29

"Duas Igrejas assistiu ao último apito do comboio"

Notícia Jornal do Nordeste edição 28-07-2009


Duas Igrejas assistiu ao último apito do comboio Os azulejos que vão resistindo ao passar dos anos retratam a história da região. A beleza arquitectónica do edifício traduz a importância que a estação de Duas Igrejas, no concelho de Miranda do Douro, teve durante várias décadas. Hoje está votada ao abandono e nem o facto de ter sido o berço do ministro da Administração Interna, Rui Pereira, ajuda à sua recuperação para fins turísticos.
O presidente da Junta de Freguesia de Duas Igrejas, Domingos Ruano, conta que o governante até já passou por ali e prometeu fazer alguma coisa por aquele património, mas os anos vão passando e a estrutura vai-se degradando ao sabor do tempo e dos actos de vandalismo de que tem sido alvo.
.
O autarca lembra que já foram efectuadas várias tentativas para adquirir o património à CP, mas sem sucesso. “Há uns anos pediram-nos 80 contos (400 euros) de renda por mês. Quando a empresa é que nos devia pagar para revitalizarmos aquele património”, realça Domingos Ruano.Apesar do comboio ter dado o último apito há mais de três décadas, Duas Igrejas, que era o terminal da Linha do Sabor, guarda, ainda, um património rico em história. A estação, a placa giratória onde virava a automotora e algumas infra-estruturas que serviam de apoio ao comboio, como a grua para encher o comboio de água, prevalecem no local. “Quando vieram tirar os carris, nós pedimos para que nos deixassem a placa giratória, que é uma peça rara”, recorda Ana Miguel, a mulher do último ferroviário que ainda reside na localidade.
José Francisco Miguel, de 66 anos, foi o último chefe da estação de Duas Igrejas. “O meu marido trabalhou cerca de 30 anos no caminho-de- ferro. Entrou como carregador, mas depois passou a chefe de estação. A última em que esteve foi em Duas Igrejas, que encerrou em Outubro de 79, ficando a funcionar, apenas, a automotora de mercadorias”, recorda Ana Miguel.
.
O último chefe da estação de Duas Igrejas ainda conta as histórias do tempo em que o comboio ligava o Pocinho ao Planalto.
.
Esta habitante ainda mora na zona da estação, onde outrora construiu a sua casa, na expectativa de que a azáfama do comboio se prolongasse no tempo. “Na altura pensávamos que isto ia durar”, confessa.
Com os tempos em que as automotoras descarregavam mercadorias e traziam passageiros até Duas Igrejas bem gravados na memória, Ana Miguel tem pena que o património não seja recuperado, para mostrar aos mais novos como eram os tempos em que o comboio era o principal meio de transporte. “Havia muita gente a fazer a viagem entre o Pocinho e Duas Igrejas. A linha do Sabor tinha muito movimento”, conta.
A beleza das paisagens e a lentidão da automotora é recordada, com saudade, por Maria Fernanda Marcos, de 47 anos. “Era lindo. O comboio tinha aquelas varandinhas, então havia muita gente que gostava de ir ali para ver a natureza. Nas subidas até havia quem descesse do comboio para ir às uvas e quando voltavam ainda conseguiam apanhar a última carruagem”, lembra esta habitante.
A par das memórias do comboio, quem passar por Duas Igrejas pode, ainda visitar o património histórico que caracteriza a freguesia. A curiosa gruta com vestígios de arte rupestre, designada “Abrigo da Solhapa”, o santuário da Senhora do Montes, os cruzeiros ou as fontes antigas fazem parte do roteiro da freguesia, que engloba, ainda, Cércio, Vale de Mira e a Quinta do Cordeiro.
Com cerca de 800 habitantes, esta freguesia, que dista cerca de 10 quilómetros da sede de concelho, tem como principal fonte de riqueza a agricultura, mas também há carpintarias, empresas de construção civil, comércios, uma exploração de granitos e uma oficina mecânica, que dão emprego a algumas pessoas.



sexta-feira, julho 17

Hai Baile ne l Toural


An brebre mais informaçones.

quinta-feira, julho 16

Berano Total an Miranda

Para quien num sabe i para quien quejir matar suidades, ou só ber por ber, manhana, die 17, l programa "Verão Total" de la RTP bai a estar an Miranda durante todo l die an direto, por isso quedai atentos a la RTP ou se estais fuora de Pertual a la RTPi.

quinta-feira, junho 25

Ls Pauliteiros nals States

Apuis de tantos bentos marés contra la ida dals pauliteiros ls Stados Unidos, eiqui stá la proba que cun buntade y esfourço todo se puode fazer... Eilhes stubiran alhá y deixoran la sue marca... no nal passeio de la fama, mas an la cabeça dals pertueses i amaricanos que ls biran y ls aplaudiran... Num mos podemos squecer de la giente de la nuossa tierra, an las americas, que deixou las sues casas pra ir a ber ls sous Pauliteiros y matar las suidades.. Hai que ber l ourgulho deilhes a lhebar la bandeira dal Grupo!
Fui l regresso dals tiempos aureos an que l grupo de Dues eigreijas corriu meio mundo de palo, pandeireta, pandeiro na mano...!









Stubistes Bien...!

Ls que num tubiran la suorte de ir, ficamos a la spera que mos queirades cuntar eiqui alguns dals momentos que passestes alha ou que mos mandeis outros retratos!

.

An brebe poneremos ls bideos mas por anquanto ide eiqui: http://artigosexpostos.blogspot.com/2009/06/durante-os-dias-que-passei-em-newark_24.html

segunda-feira, junho 22

Sardinhada de S.Juan 2009

La sesta que bien , die 26 de Junho, hai fiesta an Dues Eigreijas.
Ls mardomos de la fiesta dals rapazes dest'anho stan-se a smerar i ya ampeçoran a trabalhar para que, an Dezembre, tengades uas fiestas dal Natal bien animadas. Por isso, hai que ir a la fiesta para ls ajudar i aprobeitar para cunbiber un cachico, quemer uas sardinas i dar um pie de baile que l 15 d'Aguosto stá cerca i hai que treinar...
.
Las inscriçones ya stan abiertas num pudeis faltar!

quinta-feira, junho 18

A la Cunbersa Cun Las Trailarailas - Jornal do Nordeste


Cume ya ye dal coicimiento de muitos, hai an Dues Eigrejas, un grupo de gueiteiras que muito tien dado que falar... uns bien, outros mal cume num poderie deixar de ser... Tanto para uns cume para outros deixamos eiqui la lhigaçon a ua entrevista dal, tan recoincido nal mundo de l mirandês, Amadeu Ferreira a las Trailarailas que saliu nal Jornal do Nordeste : http://www.jornalnordeste.com/noticia.asp?idEdicao=272&id=12081&idSeccao=2462&Action=noticia

.
Spero que bos agrade!
A seguir ye para las caixas de las serilhas!

terça-feira, junho 2

DO JAPÃO À TERRA DE MIRANDA

Ne l passado die 31 de Maio na RTP2 dou un decumentário subre las tierras de Miranda. Deixo-bos eiqui un pouco daquilo que fui l grande decumentário. Pra quien cumo you nun puode ber por questones profissionales, bolta a passar ne l die 13/06/2009 ás 22h na RTPi.
L produtor ye l mirandés Leonel Vieira, cun assento an eideia i argumiento screbido por Amadeu Ferreira.
L rializador ye Miguel de Cía, l mesmo que rializou A SOMBRA DOS ABUTRES.

(Se alguen tubir grabado todo l documentário diga algo,porque gustaba muito de l ber.)

segunda-feira, maio 25

Fiesta an honra de Stº Isidro

14h - Missa solene com procissão
- Actuação do grupo folclórico mirandês de Duas Igrejas - Pauliteiros de Miranda

22h - Arraial abrilhantado pelo grupo musical Vítor Arribas
.
.
Nal Deimingo que bien, ie la fiesta an honra de Santo Isidro l lhabrador, Por isso ya sabeis, agarrai ua mantica, um chouricico i un carolo de pan i ala pa la Quinta que hai que fazer la fiesta.

Hai antramoços i bino!
.

domingo, maio 24

L Teçtmunho dals Lenga Lenga


" Depois de algumas gravações do Grupo, eis que chega a altura de uma verdadeira edição discográfica, estando previsto o seu lançamento para o início de Verão, foi no passado mês de Março, no Conservatório de Música de Vila Real, que o Grupo Lenga Lenga levou a cabo as gravações de 14 temas para o novo CD que se irá chamar: L Teçtemunho – trata-se de um objecto musical de raízes mirandesas, que servirá como transporte de uma tradição de gerações."


Para quien num sabe, ls Lenga Lenga son quatro moços de Sendim mas que tenan um cachico de la nuossa tierra.Durante ls nuobe anhos de eisisténcia passoron por alguas mudanças i, durante algum tiempo, cuntoran cum alguas de las melhores bozes de Dues Eigreijas que ls acumpanhaban nals conciertos, mas la principal razon que mos une ie porque Henrique, l gueiteiro dal grupo, hai muitos anhos que toca culs Pauliteiros de Miranda-Dues Eigreijas sendo ya un dals nuossos.









Nós eiqui restamos sperar que mos passem l Teçtemunho, desear buona suorte i acá staremos pra bos oubir...

segunda-feira, maio 18

Ls pauliteiros ban ls Stados Unidos


Antre ls dies 6 i 14 de Junho an Newark comemora-se l die de Pertual. Para quien num sabe, Newark queda bien acerca de la bien coincida "Nova York", bibe alha la maior quemunidade pertuesa dals Stados Unidos i ya comemoran l die de Camões i de las quemonidades lusas hai mais de 30 anhos.

“Entre 6 e 14 de junho de 2009, a cidade de Newark vai ser uma vez mais o palco das maiores festas do Dia de Portugal no mundo. Por aqui vão passar mais de um milhão de pessoas para comemorar o Dia de Portugal, de Camões e das comunidades portuguesas”.

Para ls festejos fuoran cunbidados, antre ls muitos grupos que ban animar la fiesta, ls Pauliteiros de Miranda - Dues Eigreijas onde ya son sperados cun muitas ganas por ls de la tierra que stan alhá.
Para quien stá an las americas i tien la ouportunidade de ir a Newark i ber ls Pauliteiros tien eiqui l programa ouficial ie só carregar an riba dal retrato abaixo que ya se bei.

.
Para ls Pauliteiros restamos desear ua buona biaige, buonas paulitadas i tirai muitos retratos para bos podermos ber...

Alguns retratos eiqui: http://venusinho.blogspot.com/2009/05/celebracoes-do-dia-de-portugal-em.html

quarta-feira, maio 6

L Motor caçuador

Cume quando num hai que cuntar s'inbenta achei por bien mostrar-bos ua cousa que a muitos tien feito rir...
Um pouco mais abaixo stá um bideo que ie só pra oubir, i cunta la stória d'um tiu sandines, Tiu Alfredo Pica, que se bai a regar la huorta i l motor de rega num stá pralhi birado... La stória esta ie de la autorie de la banda de rock agrícola de Sendim ls "Pica Tumilho".
Para quien ya le passou ua destas cum l sou motor de rega bai de certeza scachar-se a rir... quien num sabe l que ie lidar cum bicho desses bai-se a rir cula zgracia dal tiu...

Se quereis saber mais dals Pica Tumilho ide eiqui:

sexta-feira, abril 17

quinta-feira, abril 16

Nós deiqui


Nós deiqui ye un programa de rádio falado an Mirandés.
Ye realizado i apersentado por Duarte Martins i Paulo Meirinhos na Mirandum FM i transmitido an direto pa las rádios Brigantia i Alfandega FM.

L programa ye apresentado an direto a las sestas de las 10H a las 11H, i repetido als sábados an diferido de las 11H a las 12H.

Podeis lhigar-bos an direto a la rádio neste sítio:
http://mirandumfm.com/



Tiempo d'antena para todos!

quarta-feira, abril 1

L campeon de Dues Eigreijas

Num se fala noutra cousa an Dues Eigreijas...Apuis que aparceu an la terbison, Eric San Pedro, l garoto mais nuobo de Merência Macias, ie la mais recente bedeta dal lhugar.
Este moço de 17 anhos, ya ie cintoron niegro, i mal ampeçou a participar an concursos ya se quedou antre ls três melhores i promete dar que falar...
Agora ya sabeis, quando l birdes portai-bos bien ou correis l risco de quedar KO...

Parabienes i que la fuorça esteia cuntigo!

terça-feira, março 10

Nuobas IC-5



Mieses depuis de la giente de Dues Eigreijas i arredores ficar a saber dal traçado dal IC-5 ampeçaran aparcer uas marcas an cor rosa, cume la que bedes arriba an la strada que bai pa la Quinta. Pra num ser çfrente de las outras bezes uns dizan ua cousa outros dizan outra i naide sabe la berdade. L cierto ie que las spropriaçones stan pierto de ampeçar i quando birdes ls tius a fazer uas marcas azuls an las buossas tierras ie sinal disso...

"O secretário de Estado adjunto das Obras Públicas apelou esta segunda-feira à população do Interior para que não dificulte o processo de expropriações para novas estradas, porque o atraso retardará o desenvolvimento económico.

(...)
A vontade de prosseguir rapidamente foi ainda manifestada através de um repto que o secretário de Estado lançou à população, a quem apelou para que não dificulte as expropriações de terrenos, acrescentando que é necessário "diálogo e entre-ajuda" entre as várias partes, nomeadamente concessionárias, câmaras, juntas de freguesia e residentes. "Para minimizar as dificuldades nas expropriações e cumprir prazos", referiu. Só no Douro Interior, da qual fazem parte o IP2 e o IC5, estima-se que sejam gastos entre 40 a 50 milhões de euros em expropriações." http://jn.sapo.pt/paginainicial/interior.aspx?content_id=1165313

Restamos sperar d'ourielhas bien guichas para ber quantos desses milhones ban a quedar nals bolsos dals spropriados...

segunda-feira, março 2

Ls retratos dal antruido


Cume todos gustabamos de ber las maçcaras daqueilhes que num stubiran an Dues Eigreijas nessa nuite/die, cumbidamos-bos a mandar ls retratos que tirestes para ls juntar a estes...

dues.eigreijas@gmail.com

domingo, março 1

Casamientos de San Juan 2009

Cume ya se disse eiqui : "Mudam-se ls tiempos mudam-se las buntades" i ls tiempos anque las moças se quedaban an casa a la spera dal abraço acaboran-se. Ls tiempos son outros, las maneiras de pansar mudoran mas las tradiçones alha se ban aguantando....
.
.
Igreja Santa Eufémia ------ Igreja Nª Sª do Monte
Capela Sº Isidro ------ Capela São Bartolomeu
Tanque de Macieira ------ Tanque de Coreixe
Tanque Amador ------ Tanque de Fenais
Tanque das Fontainhas ------ Fonte do SantoFonte Ferrada ------ Fonte dal Tombro
Tanque do Santo ------ Fontosia

Mordomos ------ Mordomas

António Raposo ------ Maria do Céu Bertola
Manuel Rodrigues ------ Isabel Peixa
Domingos Silvestre ------ Ana Maria Direita
Domingos Pedreiro ------ Laura Catrina
José Marcos ------ Engrácia Gregório
Toninho Soeiro ------ Adília Martins
Eduardo São Pedro ------ Isabel Fernandes
Carlos Manuel Maia ------ Carla Rodrigues
Evaristo Pires ------ Estela Roque
Francisco Pires ------ Sandra Gomes
Zé Luís (Chamonix) ------ Teresa Maria Lopes
Fernando Martins ------ Engrácia Gregório
José Manuel Monteiro ------ Isabel Pepa
Ilídio Calejo ------ Isabel Peixa
João Pio ------ Natalie Cabecas
Clodomiro São Pedro ------ Teresa Monteiro
Telmo Pintor ------ Soraia Correia
Rafael Pintor ------ Sabrina
Humberto ------ Diana Roque
António Raimundo ------ Sónia Pêra
Ricardo Tavares ------ Anabela São Pedro
Vítor Monteiro------ Hermínia Fernandes
Wilson Garcia ------ Ana Luísa Lopes
Ricardo Carvalho ------ Zita Sanches
Vítor Garcia ------ Anabela Lopes
Leonel Xavier ------ Ana Sofia São Pedro
Filipe Carvalho ------ Ana Maria João
Marco Miguel ------ Céu Cordeiro
Marco Igreja ------ Sandra Aleixo
Vítor Lima ------ Carla Cordeiro
Fernando Vale ------ Otília Santiago
Geraldo Ruano ------ Edite Monteiro
Edgar Branco ------ Joana Carvalho
Manu ------ Carla Rodrigues
Irmão de manu ------ Cláudia Tavares
Cedric ------ Betty
Tiago Macias ------ Rita Pêra
Fabrice Cameirão ------ Marisa Ruano
Geraldo Raimundo ------ Vanessa Martins
José Carlos Cordeiro ------ Carina Carvalho
Luís José Castro ------ Ana Luísa Lopes
Samuel Alves ------ Cláudia Carvalho
Hermínio Maia ------ Eva Roque
Dário Rodrigues ------ Daniela Carvalho
Patrik ------ Paula Cordeiro
Rui Lopes Branco ------ Ana Filipa Cameirão
João Gonçalo ------ Carolina Macias
Luís Martins ------ Ângela São Pedro
Carlos Pêra ------ Vera Ruano
Luís Sanches ------ Sandrine Fidalgo
Igor Martins ------ Alegria Correia
Emanuel Gonçalo ------ Mafalda Marcos
Stéphane Martins ------ Ana Andrade
Tony Pino ------ Catia Macias
Pedro Tavares ------ Susana Pires
Vitinho ------ Suzana Ruano
Vítor Hugo ------ Patrícia Martins
Paulo Cameirão ------ Aurelie
Mário Carvalho ------ Veronique
Hélder Pires ------ Ana Macias
François ------ Sandra Pêra
Jesus ------ Marina Ferraz
André Martins ------ Carina Fidalgo
Francisco Martins ------ Ana Isabel
Tiago Pino ------ Marta Carvalho
Tiago Maia ------ Tânia Castro
Marcelo ------ Priscila
Samuel Monteiro ------ Maria José
Rui Delgado ------ Carolina Dias
Luís Matos ------ Cristina Dias
Stéphane Monteiro ------ Liliana Martins
Frederico Monteiro ------ Liliana Ruano
Gerome Fidalgo ------ Alexandra Pino
Dinis Gonçalo ------ Eva Castro
Alexandre Esteves ------ Inês Martins
Carlos Branco ------ Ângela Afonso
José Esteves ------ Tânia Raposo
Pedro Macias ------ Beatriz Gonçalo
Armando Martins ------Ana Rita
Juninho ------ Marta Alves
Vítor Francês ------ Mónica
.
Spero que bos agrade quien bos tocou i num bos squeçades dal abraço "Mais bal tarde que nunca"!

terça-feira, fevereiro 17

L Antruido ie an Dues Eigreijas

La Associaçon Cultural Pauliteiros de Miranda - Dues Eigreijas stá a purparar ua nuite d'antruido çfrente dals outros anhos... Ie fiesta para nuobos, bielhos i quien quejir cumbiber um cachico i squecer la crise...
Para ampeçar hai ua cena ourganizada por l, cada beç mais afamado, cheff André dals Potes...Apuis, cumo num poderie deixar de ser, ya bien cumpuostos, hai que dar um pie de baile puis la música num bai a quedar an falta i ie para todos ls gustos... Desde um repasseado, a quien naide resiste, anté l weague weague para abanar bien las chichas...
Cume ie antruido i naide mos lheba a mal, hai que dar lhargas a las eideias i puner ua maçcara çferente de la de todos l dies, nien que seia um baracico dals fardos nal pêlo, la mais ouriginal lheba um prémio pra casa (Ls melhores de l'anho passado eiqui)...
Quien quejir cenar tien que dar l nome nal bar de la associaçon ou eiqui nals Ditos...
.
.
Cume la fiesta quien la fai ie la giente aparecei !



L'anho passado fui assi:


segunda-feira, fevereiro 9

Um burrico pa la França

Fai agora um ou dous mieses, que nasciu an Dues Eigreijas um burrico mi galano que ie l nino dals oulhos dals sous duonhos i claro de sue mai de nome Marronette (acho que).
L burrico, que ya tien nome mas num se m'alhembra, tien dado muito que falar i a ganhar ls dals tulfones, puis ya tien um clube de fãs an França que quaisque todos ls dies tulfona para saber cume bai l burrico. Cume l duonhos dal burrico inda num stan mi drientro destas modernices de las tecnologies, pediron-mos que punissemos eiqui uns retratos para que ls sous l pudan ber an França i a ber se assi se antolhan i trazan l cabreirico mais nuobo a ber l sou burrico.




Dizei alha se num ie guapo!

sexta-feira, janeiro 30

Lhembrais-bos duns moços i ua moça, studantes an Lisboua, que stubiran an Duas Eigreijas an Dezembre de 2007? Si? Pus mandoran-mos este filme para mos agradecer... :



Quien tien que agradecer somos ls de Dues Eigreijas por mos terdes besitado i por l balor que destes a las nuossas tradiçones... Cuntinuamos a la buossa spera para más ua besita...!

segunda-feira, janeiro 19

La nuossa tierra quier...!

Ya saliron ls resultados i.... l concurso num ganhemos.... mas ganhemos outras cousas... oubrigado a todos ls que tamien sonharon!


La nuossa tierra quier i precisa de muita cousa, i cume hai que ir aprobeitando las ouportunidades que mos oufereçan, eiqui stamos nós a falar deilhas ua beç que, para las aprobeitar, hai que tener bontade i dar un cachico de cada um de nós.

L'outro die, la caixa dal correio de la Associaçon (Associação cultural Pauliteiros de Miranda), recebiu ua carta de la SIC a proponer ua candidatura cum um projecto d'algo que fazisse falta l lhugar, isto para fazer parte d'um programa que se chama "A nossa Terra Quer" :
"A iniciativa 'A Nossa Terra Quer' destina-se a contribuir para a concretização de projectos que correspondam a aspirações e necessidades das populações locais.Os projectos poderão ser de âmbito social, cultural ou desportivo, apresentados por colectividades ou grupos de cidadãos."

Cume ls eilementos de la associaçon son mi trabalhadores, lhembroran-se i mandoran un projecto "fidalgamente" bien scrito que dizie:
"Pretende-se com este projecto, criar um novo parque infantil, uma vez que o actual que aldeia possui está degradado, e criar condições para a prática de novos desportos, dado que o actual espaço apenas permite a prática de futebol.
Temos como objectivos a dinamização da população em geral para a prática de desporto e permitir o desenvolvimento de competências e interacções entre as crianças."
.
Ls de la SIC gustoran tanto dal que biran que, an todo l çtrito de Bragança, l projeto de Dues Eigreijas, fui um dals três projetos scolhidos. L que significa que, apartir d'oije (die 20) até die 30, um cachico dal praino bai a aparcer an la televison.
.
.
Cume só puode ganhar um, hai que botar. Para botar ie só chamar pal número 760 206 002 i gastar uns crouzicas de nada que ya cunta cume um boto, quantos mais botos tubirmos mas pierto staremos de ser ls bencedores...Por isso ya sabeis nin que seia um boto ya stais a ajudar a que seia l projeto mirandês l projeto bencedor...

Retratos dal die de las filmages:
Que Dius bos l pague...